‘Van reizende jurist via sinustrombose, epilepsie naar kunstminnende, lezende & bloggende 'huismus' met afatische neiging’. Deze omschrijving geeft in het kort weer wie ik nu ben.

In mijn ‘vorige’ leven was ik inderdaad de jurist die reisde tussen het werken door. Het vele reizen was, op een paar na, niet voor mijn werk, maar voor het werk van mijn partner. Als het enigszins met mijn werk te combineren was, vloog ik graag mee of hem achterna.

Een kwestie van goed plannen, omdat ik van mening ben dat het leven te kort is voor alleen maar werk. Tijd vrijmaken voor het bezoeken van mijn familie in het (verre) buitenland was normaal.

Aan dat vele onbezorgde reizen kwam op 14 oktober 2011 een abrupt einde. Tijdens een werkbijeenkomst in Amsterdam werd ik plotseling onwel. In het AmsterdamUMC werd een ernstige sinustrombose met twee hersenbloedingen geconstateerd. De huismus was geboren, alleen wist ik dat nog niet.

Waarom een eigen site?

Voor mijn omval was ik werkzaam als senior jurist/compliance officer gespecialiseerd in pensioenrecht bij een grote zekeraar. In mijn werk was taal in alle aspecten hét instrument, dat door de ‘omval’ in rook was opgegaan. Met heel veel oefenen, oefenen en nog eens oefenen keerde de taal met hangende pootjes bij mij terug: ze had mij gemist en ik haar.

Op zoek naar lotgenoten stuitte ik onder andere op de Hersenstichting. Gretig las ik de vele blogs en andere verhalen om tot de conclusie te komen dat er niets over mijn ziekte sinustrombose was geschreven. En dus stuurde ik op 15 december 2014 het volgende bericht naar de Hersenstichting:

‘Ik zou graag een column schrijven over mijn niet-aangeboren-hersenletsel als gevolg van een Sinustrombose met hersenbloeding opgelopen op 14 oktober 2011. De columns van andere mensen hebben mij geholpen met het verwerken van deze traumatisch gebeurtenis in mijn leven. Graag wil ik op mijn beurt andere mensen helpen’.

Na een paar jaar blogs schrijven en de positieve reacties daarop, ontstond het idee voor een eigen website, zodat de verhalen, die nu nog in mijn gehavende hersenen huizen, een eigen onderkomen krijgen (voorlopig spoken ze nog rond).

En dat kunstminnende & lezende dan? Kunst en boeken zijn mij met de paplepel ingegoten, wat niet raar is als je bent opgegroeid in een huis vol kunst en boeken, gelegen in een stad met de oudste stadsbibliotheek van Nederland, dat ik tot mijn achttiende als mijn tweede huis beschouwde. Inmiddels ben ik de trotse eigenaar van een bescheiden bibliotheek die ik sinds mijn ‘pensionering’ vol stouw met boeken en kunst, net als alle andere vertrekken (ja, ook die).

Naast het kunstkijken en lezen fotografeer ik graag, wat niet zo vreemd is als je vader en opa fotograaf waren. De foto’s op mijn website zijn door mij op mijn binnenlandse- en buitenlandse avonturen gemaakt en vanzelfsprekend rust daar auteursrecht op, net als alle teksten.